The conference/performance was a deranged repetition (re-enactment) of an actual conference on neuroscience and art that took place at the same space a few months before. The conference lecturers offered consequential analyses of the relation between neuroscience and art, with references to phenomenology, cognitive psychology, the function of the brain’s neurons etc. Some of the lectures combined obscure mysticism with scientific authority. A panel discussion followed, where a disturbed audience exposed the lecturers to questions.

__________________________________

Το συνέδριο Rematerializing aesthetics ήταν μια αλλόκοτη επανεκδραμάτιση ενός συνεδρίου με θέμα «τέχνη και νευροεπιστήμη», που είχε πραγματοποιηθεί στο Goldsmiths College λίγους μήνες νωρίτερα. Οργανώθηκε από τη Βάνα Κωσταγιόλα (KavecS) με τη συνδρομή ακαδημαϊκών του Goldsmiths, μεταπτυχιακών φοιτητών τέχνης και ηθοποιών. Οι «προσκεκλημένοι» ομιλητές παρέδωσαν ομιλίες που συνέθεταν αχαλίνωτο μυστικισμό με επιστημονική αυθεντία. O K. Σταφυλάκης συμμτείχε με την αποστολή «εισήγησης προς ανάγνωση» με θέμα «η Γνώση του πλήθους». Η εισήγηση συνέθετε τον λόγο της νευροεπιστήμης με τις ήδη τότε δημοφιλείς στο χώρο της τέχνης πολιτικοφιλοσοφικές αναλύσεις των Hardt και Negri, που προφήτευαν την ανάδυση του «πλήθους» (multitude) ως ριζοσπαστικού υποκειμένου της «αυτοκρατορίας».