(for greek scroll down)

1st  NSK FOLK ART BIENNIALE _ Leipzig 2014

 

The work A study on Pericles Yiannopoulos’ “New Spirit” is a research on the writings of the romantic/nationalist Greek novelist Pericles Yiannopoulos (1869-1910). Yiannopoulos’ work struggles to define the virtues of the “greek nature” across the principles of Greek fine arts through the centuries: the “greek line” (it’s “purity” and “simplicity”) and the “greek color” (the immateriality and lightness of the golden and the light blue). He thought of his writings as a defense of the true values of the “race” against the obsession with “foreign” (western) culture. In late 19^th century, Greek urban life was partially westernized in order to detach itself from the ottoman past. In 1906, his collection of essays “To Neon Pneuma” (the New Spirit) is published. The book calls for a new spiritual revolution – a renaissance of the spirit of the Greek revolution of 1821. Today, the protofascist rhetoric of Yiannopoulos is glorified by the ideologues of the Golden Dawn neo-nazi gang such as Christos Pappas. In 1910, Yiannopoulos committed suicide in a perfectly planned way. He rode a horse into the sea of Skaramanga and shot his wreathed head.

This study focuses on Yiannopoulos’ “New spirit”. Somewhere in the middle of the book, the author describes two scenes. Scene A is titled “Greece: Light.” In this part, the author praises the Greek revolution of 1821: “humanity of martyrs and heroes.” He refers to grace and lionhearted heroes. Scene B is titled “Greece: Ordure” and refers to the era of 1897: a humanity of lawyers, MPs, gamesters, bankruptcy and national disgrace. Yiannopoulos refers to the 1897 disastrous thirty-days war with the Ottoman Empire. Greece had already declared bankruptcy in 1893. Yiannopoulos anathematizes the state of affairs under the treaty of defeat. In this utter dualist perception, the “spontaneous” and often unstable virtues of the Greek people are opposed to the “docile” and “decadent” order the Greek bourgeoisie.

The Athens Bureau of Folk Studies presents recitations of these two scenes in Yiannopoulos’ “New Spirit.” The voice blends with modified filmic footage. The first act, praising Greek revolution, is dressed up with footage from Greek peplum-style movies depicting the life and events of the Greek revolution of 1821 against the Ottomans. Most of these movies, such as Papaflessas or Oi Souliotes, were produced by the Greek-American film producer James Paris during the greek Military dictatorship of 1967-1974. The second scene, cursing the failed bourgeois class of bureaucrats, lawyers etc, introduces footage from early 20^th century films depicting the life of the Greek and Balkan bourgeoisie.

The dualist structure of this compilation follows the ultimate logic of Yiannopoulos’ excerpt. This logic resonates patterns of today’s popular discourse that contrast the pure/struggling nation/folk to the corrupted political order. In terms of the rhetorical articulation of what is at stake, nothing seems to have radically changed.

____________________________________

Το Αθηναϊκό Γραφείο Λαϊκών Σπουδών: Μια μελέτη πάνω στο «Νέο Πνεύμα» του Περικλή Γιαννόπουλου. Συμμετοχή των KavecS στην 1^st NSK Folk art biennial, Leipzig, 2014

Το έργο A study on Pericles Yiannopoulos’ “New Spirit” παρουσιάζεται στην Μπιενάλε που διοργανώνει το σλοβένικο καλλιτεχνικό κίνημα NSK (πλέον Κράτος του NSK) ως έρευνα του Athens Bureau of Folk Studies (Αθηναϊκού Γραφείου Μελέτης Λαϊκών Σπουδών) και εστιάζει σε ορισμένα γραπτά του ρομαντικού εθνικιστή συγγραφέα Περικλή Γιαννόπουλου (1869-1910). Το έργο του Γιαννόπουλου πασχίζει να οριοθετήσει τις «αρετές» της «ελληνικής φύσης» με βάση τις «διαχρονικές αξίες» της «ελληνικής τέχνης»: την «ελληνική γραμμή» (τη «καθαρότητα» και την «απλότητα») και το «ελληνικό χρώμα» (την αϋλότητα και ελαφρότητα του χρυσού και του γαλάζιου).

Ο Γιαννόπουλος έβλεπε τα κείμενά του ως υπεράσπιση των αληθινών αξιών της «φυλής» ενάντια στην «βλαβερή επιρροή» της δυτικής κουλτούρας. Στον ύστερο 19^ο αιώνα η ελληνική αστική ζωή είχε μερικώς εκδυτικιστεί ώστε να αποστασιοποιηθεί από το Οθωμανικό παρελθόν. Το 1906, Ο Γιαννόπουλος δημοσιεύει τη συλλογή κειμένων «Το Νέον Πνεύμα». Το βιβλίο καλεί για μια πνευματική αναγέννηση – μια αναγέννηση του «πνεύματος τα Ελληνικής Επανάστασης του ’21».

Στα μέσα του βιβλίου ο συγγραφέας περιγράφει δυο σκηνές. Η σκηνή Α έχει τίτλο «Ελλάς: Φως». Αναφέρεται σε λεοντόκαρδους και χαρισματικούς ήρωες της επανάστασης. Η σκηνή Β, «Ελλάς: Κόπρος» αναφέρεται στο 1987, στην συνθήκη μετά το πόλεμο των τριάντα ημερών με τους Οθωμανούς, σε μια «Ελλάδα της χρεοκοπίας» του 1893 και της «εθνικής ντροπής». Ο συγγραφέας αναθεματίζει τη συνθηκολόγηση. Η δομή του φιλμ που κατασκευάζει το Αθηναϊκό Γραφείο Λαϊκών Σπουδών βασίζεται σε αυτή τη δυϊστική θεώρηση της ιστορίας σαν μοτίβο ταυτότητας: ο «ελληνικός λαός» καθορίζεται μέσω της αντιδιαστολής με την «υπάκουη» και «παρακμιακή» μπουρζουαζία.  

Το φίλμ του Athens Bureau of Folk Studies (άλλη μια μάσκα των KavecS) παραθέτει την ανάγνωση/απαγγελία των δύο αυτών σκηνών από το «Νέον Πνεύμα» μαζί με κινηματογραφικό υλικό από ελληνικές ταινίες τύπου Peplum όπως «Ο Παπαφλέσσας» ή «Οι Σουλιώτισσες». Οι περισσότερες από αυτές παρήχθησαν από τον James Paris κατά τη περίοδο της εφταετίας. Την απαγγελία της δεύτερης σκηνής ντύνουν οπτικά σκηνές από κινηματογραφικό υλικό από τα Βαλκάνια των αρχών του 20^ου αιώνα.

Η συμμετοχή στη Μπιενάλε του NSK είναι μια ακόμα συνεργασία ανάμεσα στους KavecS και στους «πατέρες της υπερταύτισης», τους Laibach, τους Irwin και τις άλλες ομάδες του καλλιτεχνικού αυτού δικτύου, μετά τη συμμετοχή και δραστηριότητα του Κ. Σταφυλάκη στο «Πρώτο συνέδριο των πολιτών του Κράτους του NSK» (Βερολίνο 2010, βλ. Υπόμνημα Επιστημονικών Δημοσιευμάτων και ντοκυμαντέρ «Τέχνη και Πολιτική», ΕΡΤ3).